Nowa Wieś, niewielka miejscowość koło Rzeszowa, przez wiele stuleci należała do parafii w Zaczerniu. Później, kiedy powstały parafie w Trzebownisku i w Jasionce, części obszaru Nowej Wsi położone w ich pobliżu włączono w skład ich terytorium. Granicę stanowiła rzeka Czarna. Mieszkańcy wioski niezadowoleni z takiego rozwiązania podjęli inicjatywę budowy własnego kościoła. Głównym inspiratorem tego zamiaru był Eugeniusz Bukała, który wkrótce, po uzyskaniu zgody przemyskiej Kurii Biskupiej na jego realizację, stanął na czele Komitetu Budowy Kościoła. W 1985 r. Salomea Kloc ofiarowała na rzecz projektowanego kościoła działkę budowlaną, położoną w pobliżu szkoły. Następnie 13 V 1987 r., po uzyskaniu stosownych zezwoleń, rozpoczęto budowę kościoła, zaprojektowanego przez architekta Romana Orlewskiego i konstruktora Władysława Jagiełło. W związku z tym, że prace przebiegały sprawnie, to już w roku następnym, 1 VII 1988 r., bp Ignacy Tokarczuk, erygował parafię Nowa Wieś, a nowy kościół podniósł do rangi świątyni parafialnej. Pierwszym proboszczem i organizatorem parafii został ks. Kazimierz Żak. Po ukończeniu prac przy świątyni jej konsekracji dokonał bp Ignacy Tokarczuk dnia 12 V 1991 r. Równocześnie z budową i wyposażaniem świątyni podejmowano niezbędne inicjatywy zapewniające sprawne funkcjonowanie parafii: utworzono cmentarz parafialny (26 XI 1989 r.), przeprowadzono reformę granic parafii przyłączając części wioski należące do parafii w Trzebownisku i w Jasionce (18 I 1990 r.), ufundowano dzwony (poświęcił je 7 VI 1992 r. bp Edward Białogłowski), a w latach 1992 – 1999 wykonano ogrodzenie kościoła, uporządkowano obejście, wybudowano kaplicę przedpogrzebową oraz rozbudowano plebanię.